1 Mei in Frankrijk
Vandaag is het 1 mei, de dag van de arbeid en een officiële vrije dag. Hier in Frankrijk staan er elk jaar op 1 mei, wanneer er tenminste geen lockdown is, allemaal bloemenkraampjes langs de kant van de weg met takjes ‘Muguet’die je voor een euro of 2- 3 kan kopen. Deze Muguet is een ‘porte-bonheur’ (geluksdrager) en wordt kado gegeven aan famile en vrienden. Ik had vanmorgen vroeg zelf al een aantal app-jes binnen met foto’s van deze Muguet met verschillende gelukwensen voor het komende jaar. Waar de traditie van 1 mei vandaan komt? .Daarvoor gaan we helemaal terug naar 1560...
Nachtvorst...
Maart roert zijn staart en April doet wat hij wil. Deze tegeltjeswijsheden hebben hun waarde weer eens bewezen deze week: sneeuw bij jullie in Nederland, nachtvorst bij ons in Frankrijk. En dat laatste is echt de grootste nachtmerrie voor ons als campinghouders, maar zeker ook voor de landbouwers. In het artikel lees je over hoe het onze week meer dan spannend heeft gemaakt en zie jet het filmpje van Elvire en Daan die vertellen over hun nacht op Domaine de Marotte.
Vanille-crème van chef Cyril Lignac
Pasen komt eraan en dat is goed te zien aan de overvloed aan (dure!) chocola hier in de winkels. Ik vraag me elke keer weer af wat ze toch doen met de enorme voorraad die na de Paasdagen nog steeds in de winkel staat. Een deel gaat direct de dag na Pasen in de uitverkoop voor de helft van het geld, maar tegen die tijd kan ik al geen chocola meer zien.
Vandaag de eerste stap voor de frambozentaart: de vanille-crème. Je kunt deze de dag ervoor al maken, goed koud zetten en bij het opmaken van de taart weer uit de koelkast halen. Het recept komt uit het boek 'La Patisserie' van Cyril Lignac, het is dan ook vanille-crème 2.0, verfijnd maar stevig genoeg om in de spuitzak te gebruiken.
Vandaag de eerste stap voor de frambozentaart: de vanille-crème. Je kunt deze de dag ervoor al maken, goed koud zetten en bij het opmaken van de taart weer uit de koelkast halen. Het recept komt uit het boek 'La Patisserie' van Cyril Lignac, het is dan ook vanille-crème 2.0, verfijnd maar stevig genoeg om in de spuitzak te gebruiken.
Oeufs Mimosa oftewel gevulde eieren
De Paasdagen komen eraan en het begint een beetje te borrelen in mijn hoofd: ‘Wat gaan we eten?’. Pasen is belangrijk hier en dat zie je alleen al aan de prachtige etalages bij de bakkers en patisserie-zaken. In het artikel vind je de tradities terug van mijn Franse schoonfamilie en de heerlijkheden die we in het Paasweekend allemaal op tafel hebben staan.
Een recept wat elk jaar terugkomt is die van de ‘Oeufs Mimosa’ oftewel de gevulde eieren. Mijn kinderen zijn er dol op en maken ze tegenwoordig regelmatig zelf. De naam ‘Mimosa’ komt van de prachtige gele bloemen die we op het moment overal in de tuinen en langs de kant van de weg zien staan. Ik bekijk ze maar veilig van een afstand, anders barst ik in een giga-niesbui uit, maar mooi zijn ze. Benieuwd naar het makkelijke recept en de Paastradities hier in Zuid-Frankrijk? Je kunt doorlezen door op de link te klikken.
Een recept wat elk jaar terugkomt is die van de ‘Oeufs Mimosa’ oftewel de gevulde eieren. Mijn kinderen zijn er dol op en maken ze tegenwoordig regelmatig zelf. De naam ‘Mimosa’ komt van de prachtige gele bloemen die we op het moment overal in de tuinen en langs de kant van de weg zien staan. Ik bekijk ze maar veilig van een afstand, anders barst ik in een giga-niesbui uit, maar mooi zijn ze. Benieuwd naar het makkelijke recept en de Paastradities hier in Zuid-Frankrijk? Je kunt doorlezen door op de link te klikken.
De week van de Franse taal
Het was deze week de ‘Semaine de la Langue Française et de la Francophonie’ hier in Frankrijk en omdat ik zelf dol ben op de Franse taal, leek het me een leuk idee om jullie meer te vertellen over het ‘Verlan’. Zoals bijna elk land heeft ook Frankrijk zijn ‘straattaal’ maar de woorden die in het Verlan gebruikt worden zijn ondertussen aardig ingeburgerd in het Franse ‘ABN’. Handig om dus enkele woorden te kennen.
De eerste voorbeelden van het Verlan zijn al vrij vroeg in de geschiedenis gevonden, maar wat is het nu precies? Het woord zelf geeft het eigenlijk al aan, want Verlan is het omgekeerde woord van l’envers (op de kop). Het Verlan draait dus lettergrepen of letters in woorden om en maakt zo nieuwe woorden. Geloof me, wanneer je hier net komt wonen sta je soms raar te kijken. Ik geef in het artikel wat voorbeelden, dan is het allemaal wat beter te begrijpen. En, verrassing, ook jullie kennen een woord in het Verlan. Het heeft te maken met een hele bekende Belgische zanger...
De eerste voorbeelden van het Verlan zijn al vrij vroeg in de geschiedenis gevonden, maar wat is het nu precies? Het woord zelf geeft het eigenlijk al aan, want Verlan is het omgekeerde woord van l’envers (op de kop). Het Verlan draait dus lettergrepen of letters in woorden om en maakt zo nieuwe woorden. Geloof me, wanneer je hier net komt wonen sta je soms raar te kijken. Ik geef in het artikel wat voorbeelden, dan is het allemaal wat beter te begrijpen. En, verrassing, ook jullie kennen een woord in het Verlan. Het heeft te maken met een hele bekende Belgische zanger...
De vinaigrette van Mamoune
Fransen eten ongeveer 5 kilo sla per persoon per jaar. Dit lijkt heel gezond, maar vergeet niet dat er vaak een vette vinaigrette overheen gaat en er een baguette (stokbrood) bij gegeten wordt. Het ligt er eigenlijk dus maar net aan hoeveel olijfolie er gebruikt wordt. En wanneer je kijkt naar de oudere generatie, heb je het idee dat ze het woord ‘régime’ (dieet) niet kennen. Mamie Elise had een scheutige hand en ook Mamoune kan er wat van.
De laatste keer dat ik bij Mamoune at, had ze een salade van paardenbloemblaadjes, zo uit de natuur. Ik vond het niet echt lekker, de groene blaadjes hebben een hele bittere smaak, maar ik heb ondertussen wel haar recept voor de vinaigrette-saus overgenomen. Een vinaigrette zonder mosterd!
De gevulde tomaten van mijn schoonvader
Mmmm, ik zag vandaag de eerste Coeur de Boeuf-tomaten, oftewel vleestomaten, in de supermarkt liggen! Nou zullen deze nog lang niet op het smaakniveau zijn als de tomaten die in hoogzomer in de winkel liggen en in de tuin staan, maar je kunt er al wel wat mee. Wat dacht je van gevulde tomaten, met restjes vlees van de afgelopen week? Supermakkelijk en handig want je gooit niets weg!
Hierbij het recept van mijn schoonvader, want dat is echt de koning van de gevulde tomaten bij ons in de familie. Hij maakt altijd schalen vol en die komen dan, in tupperware-bakjes heel fijn hier naar toe. Wat een luxe hè!
Nieuwe boeken over Frankrijk
Niet één, maar twee nieuwe boeken op de site vandaag! Eén oudje, omdat ik hem zo leuk vind én natuurlijk het nieuwe boek van Ilja Gort.
Het 'oudje' is al gepubliceerd in 2016 en heet 'De eiffeltoren is 540 stokbroden hoog'. In het boek komen allemaal leuke weetjes over Frankrijk aan bod, bij elkaar gezocht door Peter Slabbynk en al die verhalen zijn fantastisch geïllustreerd door Wendy Panders. Waarom mogen Fransen bijvoorbeeld hun varken geen Napoléon noemen? Klik zeker even door naar de verkoopsite, daar is namenlijk een inkijkexemplaar. Leuk om voor jezelf te kopen, maar zeker ook om weg te geven!
Het 'oudje' is al gepubliceerd in 2016 en heet 'De eiffeltoren is 540 stokbroden hoog'. In het boek komen allemaal leuke weetjes over Frankrijk aan bod, bij elkaar gezocht door Peter Slabbynk en al die verhalen zijn fantastisch geïllustreerd door Wendy Panders. Waarom mogen Fransen bijvoorbeeld hun varken geen Napoléon noemen? Klik zeker even door naar de verkoopsite, daar is namenlijk een inkijkexemplaar. Leuk om voor jezelf te kopen, maar zeker ook om weg te geven!
In Bed en Breakfast, de nieuwste roman van Ilja Gort, begint Abel met zijn vrouw Angela een B&B op hun Zuid-Franse wijndomein. Maar natuurlijk gaat dat niet van een leien dakje. Een televisieploeg met een dubbele agenda wil daar een reality soap van maken, waarna Abel en Angela worden overrompeld door gasten die het bloed onder hun nagels vandaan halen. Als Abels heimelijke verzet de spuigaten uitloopt, is er geen weg terug: om hun wijndomein van de ondergang te redden moet hij in zee met een onvoorspelbare Franse klusjesman en een Brabantse drugsbaron.
Een lezer vertelt: 'Ik heb meerdere romans van Gort gelezen, maar dit vind ik zonder meer de beste. Het lijkt wel of hier alles van de Gorts activiteiten op zijn plaats valt: Frankrijk natuurlijk, een wijndomein kopen, maar ook die krankzinnige scenes met de B en B-gasten (inderdaad van Fawlty Towers-achtige klasse) . Ik lag dubbel. Dan de scenes met de televisieploeg ((eigen ervaring? Ik hoop het niet!) Erg leuk boek.'
Voor allebei de boeken geldt: voor 23:00 uur besteld, morgen in huis!
Nieuw: samenwerking Côte & Provence
Ik had begin van het jaar al aangegeven dat er leuke nieuwe projecten aan zaten te komen. Nou, hier is er zo één!
Vanaf deze maand maak ik deel uit van de redactie van het gezellige blad Côte & Provence! Hoe de samenwerking er precies uit komt te zien zal ik jullie later uitleggen, maar sommigen van jullie hebben misschien het eerste artikel al op de website van Côte & Provence langs zien komen. Het ging natuurlijk over de traditie van de Chandeleur deze week oftewel de crêpes .
Côte & Provence wordt 4 keer per jaar uitgebracht en gaat, zoals de titel al aangeeft over het prachtige Zuid-Frankrijk waar ik woon.
Ik bedank hoofdredactrice Suzanne Rietmeijer voor haar vertrouwen en heb ontzettend veel zin in deze samenwerking!.
Michelin ster voor Restaurant Pollen in Avignon
De bekende Michelingids heeft de afgelopen week weer zijn nieuwe lijst naar buiten gebracht. En hoewel dit niet altijd even goed ontvangen is door iedereen in deze periode, wat ik zeker begrijp, wil ik er toch even één restaurant uit halen want ik vind het zo leuk voor dit jonge team dat ze een ster gekregen hebben.
De chef van het restaurant Pollen in Avignon, Mathieu Desmarest, is nog geen dertig jaar oud, maar heeft al een flink aantal jaren in de keuken op zijn naam staan. Na een opleiding op het instituut van Paul Bocuse, een baan in de keuken van het Elysée in de brigade van chef Gomez en het Hôtel de l'Europe in Avignon, begint chef Desmarest in 2018 restaurant Pollen in het centrum van 'zijn' Avignon. Een restaurant waar de keukenbrigade zelf de gerechten naar de tafels brengt (en dan het liefst op een paar Airmax-gymschoenen van het merk Nike) en waar een jonge sommelier, Pierre Baud, de meest originele wijnen serveert. En dàt maakt deze ster dus zo leuk. Het stoffige en elitaire laagje gaat beetje bij beetje van de Michelingids af en het draait er niet meer om hoe je heet, maar wat je kan en daar is deze jonge chef met zijn team een goed voorbeeld van.
De link gaat naar het filmpje op de site van Restaurant Pollen en je zult zien, de passie spat er werkelijk van af. Prachtig om te zien!
Hachis Parmentier, een Franse ovenschotel
Vandaag een recept met een geschiedenis : de Hachis Parmentier, een ovenschotel met aardappelpuree en vlees. De Hachis Parmentier wordt regelmatig in de kantine geserveerd op school en eigenlijk is iedereen dan tevreden. Voor het personeel van de kantine is het vrij makkelijk te maken en kinderen vinden het vaak heerlijk ! Je zult het echter nauwelijks op de kaart van een restaurant zien staan, daar is het veel te huiselijk voor.
Het gerecht is vernoemd naar zijn uitvinder, de heer Antoine-Augustin Parmentier (1737-1813) die van de aardappel zijn levenswerk gemaakt heeft gemaakt.
Een Franse Rolcake voor Kerst
Mocht je een beetje Frans spreken, dan weet je dat de naam ‘Gateau Roulé’ letterlijk vertaald een ‘opgerolde taart’ betekent en wanneer je naar de uiteindelijke vorm van de gateau roulé kijkt, zie je dat deze erg veel op een houtblok of een stam lijkt die je gebruikt om de open haard aan te steken. Dit noemen we in Frankrijk ook wel een ‘Bûche’ en zo komen we dus bij de Kerstdagen en de gateau roulé uit, de Bûche de Noël is namenlijk de traditionele afsluiter van het Kerstdiner.
Waar dit precies vandaan komt ? Dat lees je in het recept. Het leuke van deze rolcake is, dat je hem volledig aan kunt passen aan je eigen smaak. Je kunt er zelf een vulling voor maken, maar voor een 'kinder'versie kun je er ook gewoon jam of chocoladepasta inrollen en hem dan versieren!
Waar dit precies vandaan komt ? Dat lees je in het recept. Het leuke van deze rolcake is, dat je hem volledig aan kunt passen aan je eigen smaak. Je kunt er zelf een vulling voor maken, maar voor een 'kinder'versie kun je er ook gewoon jam of chocoladepasta inrollen en hem dan versieren!
Marjolaine's Chocoladetaart
Het was een rare dag gisteren. Waar jullie de lockdown in gingen, kwamen wij er gisteren, na 5 weken, uit. En hoewel deze lockdown, in het Frans trouwens 'confinement', hier minder indrukwekkend was dan de vorige keer toen echt alles potdicht zat, is het raar om nu weer zonder papieren met het motief van je verplaatsing de straat op te mogen. Wat wen je toch snel aan bepaalde dingen hè?
Maar goed, Nederland zit nu dus dicht en de kinderen zijn thuis. Ik heb besloten om de komende weken de recepten aan te passen en vooral leuke en simpele recepten hier neer te plaatsen die ik vaak samen met mijn kinderen maak of die ze alleen maken.
Hier de chocoladetaart van Marjolaine, één van de populairste recepten op Renie's Franse Keuken. Alle ingrediënten gaan in 1 pan en dan hop de oven in!
Maar goed, Nederland zit nu dus dicht en de kinderen zijn thuis. Ik heb besloten om de komende weken de recepten aan te passen en vooral leuke en simpele recepten hier neer te plaatsen die ik vaak samen met mijn kinderen maak of die ze alleen maken.
Hier de chocoladetaart van Marjolaine, één van de populairste recepten op Renie's Franse Keuken. Alle ingrediënten gaan in 1 pan en dan hop de oven in!
Het familierecept voor een Franse Tarte Tatin
Ah, zucht, de Tarte Tatin, hoe Frans wil je het hebben.. We maken hem regelmatig hier en ik denk dat het absoluut mijn lievelingstaart is. Met zijn, door de suiker en boter, gekarameliseerde appels, smelt deze taart gewoon in je mond. Dit is het echte familierecept van één van de Franse tantes van mijn man, dus je moet elk dieet even uit je hoofd zetten.
De Tarte Tatin in onze familie draait om 3 ingrediënten : appels (dat is dan nog wel OK), boter, suiker en dan nog meer boter en suiker. Omdat het een familierecept is, heb ik geen duidelijke afmetingen van de ingrediënten, maar de taart is prima te maken zonder weegschaal.
Probeer het eens, ik weet zeker dat het ook jouw lievelingstaart wordt!
Lees ook het geweldige verhaal van de oorsprong van deze appeltaart. Het neemt je terug naar het begin van de 19e eeuw en de zusters Tatin..
Elf tips voor heerlijke Franse meringues
Meringues, typisch Frans ! Oh nee, toch niet, de oorsprong schijnt namenlijk of in Zwitserland of in Duitsland te liggen, maar daar verschillen de meningen nogal over. Ik was er zelf echter niet bij, we hebben het hier over begin 18e eeuw, dus ik laat me er verder ook maar niet over uit !
Wat ik wél zeker weet : er zijn 3 verschillende versies om meringues te maken : op z’n Frans (opgeklopt eiwit en suiker), op z’n Italiaans (opgeklopt eiwit wat door er een hete suiker siroop er doorheen te doen ‘gekookt’ wordt) en op z’n Zwitsers (eiwit en poedersuiker wat ‘au bain marie’ opgeklopt wordt).
We gaan hier voor de Franse versie, gelukkig voor mij de makkelijkste, en ik geef je 11 (!) tips om perfecte meringues te maken.
Aanrader: Frankrijk Binnendoor
Ik ben niet echt iemand die snel 'reclame' maakt voor anderen, maar ben je op zoek naar een last minute Sinterklaas-of Kerstcadeau of heb je gewoon zin om eens weg te dromen bij een volgende vakantie, denk dan eens aan het boek 'Frankrijk Binnendoor' van Ruud Couwenhoven. Een ontzettend leuk boek, want als pure Frankrijkliefhebber heeft Ruud in dit boek zijn reis beschreven over de kleine, authentieke routes van het 'echte' Frankrijk. Persoonlijke verhalen en anekdotes, maar ook wetenswaardigheden en tips voor restaurantjes en bezichtigingen. Een echte aanrader! Het boek is hier te bestellen, op het moment met een leuke aanbieding.
Varkensrollade à la Mamie Elise
De Provençaalse keuken zonder knoflook is als het zuiden van Frankrijk zonder zon : ondenkbaar ! De typisch Provençaalse knoflook is echter niet de witte variant, maar een variant met rose/paarse lijnen erin. Mocht je in augustus in de buurt op vakantie zijn, vergeet dan niet het Knoflook Festival in Piolenc te bezoeken, dé knoflook-hoofdstad van de Provence.
We gebruiken knoflook hier op verschillende manieren, uitgeknepen, gepoft maar het wordt ook rauw gegeten met wat olijfolie, al is dit meer iets voor de oudere generaties. Op vrijdag, traditioneel de dag dat er geen vlees op het menu staat, zul je bij veel restaurants het gerecht Aïoli op de krijtborden zien staan. Dit is typisch Provençaals! Mijn schoonmoeder maakt het regelmatig en dan komt mijn schoonvader ons altijd een bak vol brengen. Om te smullen!
Een confiture de Gigérine
Na een kleine quiz op Facebook en Instagram, met de vraag 'wat is dit?', had ik uiteindelijk 5 goede antwoorden (op zo'n 70 antwoorden in totaal). Je kunt het hele verhaal hier lezen, met het recept van de jam waar deze keer zelfs vanille-rum ingaat.
Mijn schoonvader, Régis, helpt ons regelmatig mee op de camping en vooral wanneer er spullen opgehaald of weggebracht moeten worden naar een andere camping, doet hij dat graag. De laatste keer is mijn schoonvader voor ons naar een camping in de Drôme gereden en kwam weer terug met groenten en fruit die hij had meegekregen van de direkteur van de andere camping. Ze schijnen daar sinds dit jaar een prachtige groentetuin te hebben aangelegd. De kinderen waren helemaal blij, want er zaten twee hele grote watermeloenen bij. Maar daar vergisten ze zich in.
De 'Pâte de Coings' van Christelle
Ik heb jullie een tijdje geleden gevraagd wat de naam zou kunnen zijn in het Nederlands van de lekkernij op de foto. Vele antwoorden later, was er nog steeds geen éénduidige naam, dus ik heb uiteindelijk een keuze gemaakt.
Ik ga voor 2 namen : vruchtenblokjes, omdat ze onder deze naam door Nina gemaakt en verkocht worden in haar bakkerij. Verder hou ik ook gewoon het Franse ‘Pâtes de fruits’ aan. Volgens Liesbeth, mijn Franse lerares op het VWO, is er namenlijk geen officiële Nederlandse benaming voor dit suikergoed. Ik ben dus vol goede moed de ‘coings’ op de camping gaan rapen, om er kweepeer-vruchtenblokjes van te maken.
Ik ga voor 2 namen : vruchtenblokjes, omdat ze onder deze naam door Nina gemaakt en verkocht worden in haar bakkerij. Verder hou ik ook gewoon het Franse ‘Pâtes de fruits’ aan. Volgens Liesbeth, mijn Franse lerares op het VWO, is er namenlijk geen officiële Nederlandse benaming voor dit suikergoed. Ik ben dus vol goede moed de ‘coings’ op de camping gaan rapen, om er kweepeer-vruchtenblokjes van te maken.
Waarom ik geen slakken eet...
Ik schreef vorige week dat de regen met bakken naar beneden kwam, maar de gevolgen voor het achterland van Nice kon ik toen niet vermoeden. Een ware ramp, waarbij mensen, huizen, bruggen en wegen zijn meegenomen door een kolkende rivier die volledig uit zijn voegen is gaan stromen.
Het verhaal wordt nu wat luchtiger, want door de regen kwamen er opeens honderden slakken tevoorschijn op de camping. En dat deed me denken aan de ‘escargots’ die hier in Frankrijk gegeten worden en waarom ik deze nooit de never niet zal eten.
Het verhaal wordt nu wat luchtiger, want door de regen kwamen er opeens honderden slakken tevoorschijn op de camping. En dat deed me denken aan de ‘escargots’ die hier in Frankrijk gegeten worden en waarom ik deze nooit de never niet zal eten.
Lees hier het verhaal over mijn schoonfamilie en de arme slakken uit mijn tuin..
Een Provençaals kippetje uit de oven
Lieve lezers, Provençaalser dan dit verhaal gaat het niet meer worden denk ik…
Doe je ogen even dicht en stel je voor : het is hoogzomer, je bent op vakantie ergens in het prachtige zuiden van Frankrijk. De zon staat hoog aan de hemel, de krekels laten luid van zich horen en het croissantje kraakt van de versheid. Op de markt van Saint Remy de Provence geniet je van de vele kraampjes met fruit, olijven en honing.
Een koopman klampt je aan om je zijn noga te laten proeven en opeens ruik je het..die heerlijke geur van gebraden vlees vermengd met Provençaalse kruiden…. Hier was je voor naar de markt gekomen. Nog een klein stukje…Je loopt je neus achterna en dan kom je aan bij je einddoel : de kraam met de kippen aan het spit ! ;-)
Alle gekheid op een stokje, maar die kippen zijn toch echt onlosmakelijk verbonden met mijn vroegere vakanties in Frankrijk en het bezoeken van de gezellige marktjes.
En over die kippetjes gesproken, ook thuis maken de Fransen zeer regelmatig een kippetje of aan het spit of gewoon in de oven. Hier het recept!
Doe je ogen even dicht en stel je voor : het is hoogzomer, je bent op vakantie ergens in het prachtige zuiden van Frankrijk. De zon staat hoog aan de hemel, de krekels laten luid van zich horen en het croissantje kraakt van de versheid. Op de markt van Saint Remy de Provence geniet je van de vele kraampjes met fruit, olijven en honing.
Een koopman klampt je aan om je zijn noga te laten proeven en opeens ruik je het..die heerlijke geur van gebraden vlees vermengd met Provençaalse kruiden…. Hier was je voor naar de markt gekomen. Nog een klein stukje…Je loopt je neus achterna en dan kom je aan bij je einddoel : de kraam met de kippen aan het spit ! ;-)
Alle gekheid op een stokje, maar die kippen zijn toch echt onlosmakelijk verbonden met mijn vroegere vakanties in Frankrijk en het bezoeken van de gezellige marktjes.
En over die kippetjes gesproken, ook thuis maken de Fransen zeer regelmatig een kippetje of aan het spit of gewoon in de oven. Hier het recept!
Vijgentijd in de Provence!
Sinds enige tijd zie je hier in de buurt overal kapotte vijgen op de grond liggen. Doodzonde, maar ik geef toe dat het vijgen plukken niet altijd even makkelijk is.
Waar de abrikozen eigenlijk allemaal in één keer geplukt kunnen worden, heeft de vijgenboom zulke grote bladeren dat de zon niet overal gelijkmatig op de jonge groene vruchten schijnt om ze die mooie paarse kleur te geven. Ze zijn dus niet allemaal tegelijk rijp en je zou dan om de twee dagen weer de boom in moeten om de paarse vijgen eruit te zoeken en te plukken.
Wist je dat er een hele gezellige Facebook pagina van
Renie's Franse keuken bestaat met meer dan 3200 zeer actieve leden?
Klik op het logo en kom er gezellig bij!
Chocoladecake van chef Conticini
Vandaag het recept voor een echte, heerlijke chocoladecake! En niet zomaar één.. Het is een recept van één van de meest sympathieke patissiers van Frankrijk en een grote naam in de internationale patisserie wereld : Philippe Conticini. De chef is in mijn gezin een soort superheld, mijn kinderen vinden hem geweldig ! Hij heeft altijd willen laten zien dat je geen chef patissier hoeft te zijn om smaakexplosies te creëren en hiervoor heeft hij dus een chocoladecake bedacht met de geweldige naam : Cakounet. (spreek uit Kékoené).
Aubergines Farcies, oftewel gevulde aubergines
Aubergines worden veel gebruikt in de Provençaalse keuken. Alle leden van mijn Franse schoonfamilie eten aubergines het liefst gefrituurd, besmeerd met een huisgemaakte tomatensaus en ik geef toe, dat is toch wel één van mijn favoriete maaltjes hier!
Mamie Elise was de absolute winnaar wat betreft het bereiden van de gefrituurde aubergines. Ik kan ze precies op de manier maken zoals zij dat deed, maar op één of andere manier smaakt het toch niet hetzelfde..
Zelf pasta maken
Sinds we hier thuis in lockdown zitten, ‘confiné’ in het Frans, zijn we fervent pasta-makers geworden. De eerste week was de pasta regelmatig niet meer te krijgen in de supermarkt en dan moet je creatief worden. En ik moet zeggen : wanneer je éénmaal het kunstje te pakken hebt, is het zo gepiept !
Huisgemaakte Abrikozenjam met citroen
Abrikozenjam!
Het recept van Mamie Élise, de oma van mijn Franse man. Dit is één van de weinige recepten die ik nog nooit veranderd heb, want deze jam is zó lekker .
Het is heel simpel, dit is wat je nodig hebt:
1 kilo ontpitte abrikozen in kleine stukjes, dit waren de laatsten uit onze boom!
1 kilo suiker,
het sap van een halve citroen
een oud vanille-stokje (leeg dus! Ik bewaar ze altijd in de koelkast wanneer ik ze gebruikt heb. Bij het meekoken komt er nog altijd heel veel smaak vanaf)
Recept voor een Franse Brioche
Niets lekkerders dan een zondags ontbijtje met een Franse brioche met wat boter en confiture ! Die brioche kun je heel makkelijk zelf maken en dat gaan we vandaag doen ! Een brioche is niet alleen een brood gemaakt van meel, eieren, boter en suiker. Het recept is ook de basis voor meerdere bekende baksels zoals de Tropézienne, met crème, en de Gateau des Rois, met gekonfijte vruchten, voor Driekoningen.
Het eerste recept van de brioche stamt uit de Middeleeuwen waar ze dit brood al in verschillende vormen maakten. Het leuke is dat de brioche in allerlei verschillende geuren en smaken terugkomen in bijna elke departement hier in Frankrijk.
Het eerste recept van de brioche stamt uit de Middeleeuwen waar ze dit brood al in verschillende vormen maakten. Het leuke is dat de brioche in allerlei verschillende geuren en smaken terugkomen in bijna elke departement hier in Frankrijk.
Luchtige slagroom, op z'n Frans
Het volgende recept gebruik ik heel vaak, geleerd van de bekende patissier Cyril Lignac. Het is heerlijk luchtig, niet zoet en zo stevig dat je het makkelijk kunt gebruiken voor het ‘pocheren’ oftewel het werken met een spuitzak.
Ik zorg er altijd voor dat de kom waarin de slagroom geklopt gaat worden mét de garde en mét de room en de mascarpone minstens een half uur van tevoren in de koelkast staan om goed koud te worden. Het belangrijkste in dit recept is de poedersuiker.
De heerlijke Sacristains van Fanny
Mijn man is dol op Sacristains en ik koop er dan ook regelmatig één voor hem bij de bakker. Ik had er echter nog nooit één zelf gemaakt, leek me best ingewikkeld, totdat mijn vriendin Fanny ze vorige week had gemaakt met haar 3-jarige zoontje… Zo moeilijk is het dus.. :-)
Dit recept zou dus perfekt te maken moeten zijn met kinderen en/of kleinkinderen op een woensdagmiddag of tijdens het weekend, maar dat hebben we natuurlijk wel even getest! Ik heb Fanny meteen het recept gevraagd en ben aan de slag gegaan en inderdaad, de Sacristain is niet moeilijk om te maken en heerlijk om op te eten. Verder zijn er ook nog eens vele mogelijkheden om hem aan je eigen smaak aan te passen, dus uiteindelijk is het een ideaal recept!
Daurade Provençale, een Franse visschotel
Ik ben een tijdje geleden met deze site begonnen met een duidelijk doel voor ogen : de simpele Franse familie-keuken doorgeven. En hoewel mijn passie voor de Franse patisserie nog wel eens de overhand neemt hier, kom ik tijdens de maaltijden thuis de eenvoudige Franse recepten elke dag tegen. Af en toe is het zo simpel, dat ik het niet eens op de site durf te zetten, totdat ik me weer bedenk dat ik, voordat ik hier kwam wonen, dit soort recepten toch echt niet maakte.
Dus bij deze, simpel, Frans en geleerd van Mamie Elise de oma van mijn man : Provençaalse Daurade (zeebaars of Dorade in het Nederlands) uit de oven.
De eerste keer dat ik een schaal met Provençaalse Daurade uit de oven zag komen, was bij Mamie Elise op de kade in Aramon. Een stel grote vissen lag me glazig aan te kijken vanuit de schaal en ik keek een beetje verbrouwereerd terug. Tot die dag ging mijn viservaring niet verder dan een lekkerbekje bij de visboer in Nederland of een moot zalm of kabeljauwfilet die direkt uit de diepvries in de pan was gegaan. Ik wist dan ook niet of ik deze Daurade wel echt ging waarderen.
Tarte à la tomate, fruit of groente?
Dan is het nu tijd voor de existentiële vraag van deze warme dag : de tomaat, hoort deze in de categorie groente of in de categorie fruit ?
Ik ben hier nu al een paar dagen mee bezig en het is werkelijk geweldig wat je allemaal tegenkomt op het internet. Ik heb uiteindelijk een ‘soort’ antwoord gevonden, namenlijk dat het een ‘groente-fruit ’ is ! OK, hier wordt het niet echt duidelijker van, laat ik maar even de tijd nemen om het uit te leggen.
De verwarring ontstaat doordat het botanische antwoord op de vraag : ‘tomaat, groente of fruit ?’ verschilt van het culinaire antwoord.
Aardappeltjes uit de oven van Charlotte
Heerlijk weer hier vandaag én de volgende vier dagen feest in het dorp, de Saint Eloi, dus een kort maar krachtig recept van mijn vriendin Charlotte die dit een keer voor ons maakte toen ze onverwacht veel eters aan tafel had.
Ze noemen hier in het zuiden een 'pomme de terre' in de volksmond ook wel een ‘patate’ en wanneer ik te vaak een aardappelgerecht op tafel zet, we eten ‘s middags én ‘s avonds warm dus probeer elke keer maar eens wat origineels te verzinnen , begint de hele familie te zingen :
Lundi, des patates (maandag, aardappelen)
Mardi, des patates, (dinsdag, aardappelen)
Mercredi, des patates, (etc)
Jeudi, les patates
Vendredi, les patates
Samedi, les patates
Et le Dimanche, le jour du Seigneur, on mange des patates au beurre.. (en op zondag, de dag van de Heer, eten we aardappelen met boter)
Mercredi, des patates, (etc)
Jeudi, les patates
Vendredi, les patates
Samedi, les patates
Et le Dimanche, le jour du Seigneur, on mange des patates au beurre.. (en op zondag, de dag van de Heer, eten we aardappelen met boter)
Nou dan weet je het wel, het is weer tijd om iets anders te maken..
Drie keer een snelle Abrikozentaart
Wat kun je nu nog meer maken met abrikozen, want wij hadden toch wel een flinke kist vol uit ons boompje! Allemaal achter elkaar opeten is natuurlijk een optie maar daar zijn mijn darmen het niet zo mee eens..
Ik heb dus, naast een dagje voor de jam, ook een dagje in de keuken gestaan om verschillende taarten te maken en tegen de tijd dat alles uit de oven kwam, zijn m’n vriendinnen langsgekomen om deze op te halen en die heerlijk thuis te delen met de families.
Samen met mijn 14-jarige dochter Sanne zijn we ‘s ochtends vroeg begonnen, met de volgende leus in gedachten : het moet simpel, smakelijk en vooral snel. En dat is gelukt ! De taarten zijn dus allemaal gemaakt met verse rollen deeg uit de supermarkt (voor het snelle) en met de biologische abrikozen direkt uit onze tuin.
De appeltaart van mijn dochter Saskia
Daar iedereen hier in mijn omgeving wel een appelboom in de tuin heeft staan, vind ik de laatste tijd regelmatig tassen vol met de lekkerste appels aan mijn deurklink. Het grappige is dat je eigenlijk nooit weet wie deze bij je achtergelaten heeft, net als de noten, peren en prei in de winter en de tomaten, aubergines en abrikozen in de zomer.
Hier in het zuiden verbouwen mensen veel van hun groente en fruit gewoon zelf, door de vele zon-uren hier is dat technisch gezien ook niet echt een hoogstandje. Plantje in de grond en water geven, kind kan de was doen. Alleen dat water is nog wel eens een probleem want daar mogen we in de zomer niet zomaar onbeperkt mee sproeien, vooral tijdens de lange droge periodes. (lees: geen regen :-) )
Wanneer er weer een volle tas aan de deur hangt, maakt mijn dochter Saskia hier echt de heerlijkste appeltaart van met een recept wat ze ooit op de basisschool heeft geleerd.
Zanddeeg voor een Franse 'Tarte aux Fraises'
Mamie Elise kon koken als de beste maar ze was geen liefhebber van het bakken van taarten. Wanneer we bij haar gingen eten, stonden er eigenlijk altijd de traditionele Provençaalse gerechten op tafel zoals aubergines met tomatensaus als entrée en daarna een runderrollade. Die laatste werd natuurlijk ‘bleu’ gegeten, wat wil zeggen dat het vlees van binnen ‘rauw’ en net warm is.
Daarbij kregen we een heerlijke jus van de gesmolten boter die ze bij de rollade had gedaan en verse haricots verts (spercieboontjes). Iedereen zat hier altijd heerlijk van te smullen.
Als dessert maakte ze regelmatig een Flan (een soort vlaai) of een Clafoutis (ook een soort vlaai met kersen) maar het liefste at ze appeltjes uit de oven met wat honing.
Toen ik éénmaal begon te koken en te bakken, ben ik me gaan verdiepen in de Franse desserts en de patisserie en kwam erachter dat je werkelijk de lekkerste dingen ‘makkelijk’ zelf kan maken, wanneer je er maar de tijd voor neemt. En als dat voor één patisserie geldt, dan is dat wel voor de Franse aardbeientaart.
Crème Pâtissière, een handige Vanille-room
Een Crème Pâtissière hoort toch wel bij de basisrecepten van de Franse pâtisserie. Wanneer je goed rondkijkt bij je volgende bezoek aan een Franse bakker of pâtissier zul je deze geelkleurige ‘room’ vele malen tegenkomen in verschillende vormen.
Het recept van de Crème Pâtissière dateert al uit 1691 ( !) wanneer de bekende kok François Massialot, met goedkeuring van de koning, zijn culinaire boek ‘Le Cuisinier Roïal et Bourgeois’ uitbrengt.
Oeufs Mimosa met huisgemaakte Mayonnaise
Het is bijna Pasen, een religieus feest natuurlijk, maar hier bij mijn schoonfamilie vooral een feest van eieren gevuld met mayonnaise, lamsvlees en chocola, oftewel, je moet het lijnen dit weekend even vergeten…
Culinair gezien is het Paasweekend hier verdeeld in twee delen. De zondag met, tussen de middag, eerst het zoeken van de verstopte chocolade-eieren. Deze zijn niet verstopt door een Paashaas, maar meegebracht door de kerkklokken.
Heel vroeger werden in de vastentijd voor Pasen eieren meegenomen naar de kerk en deze werden daar aan de klokken vastgemaakt. Vanaf de donderdag voor Pasen stopten de kerkklokken met luiden om de kruisiging van Jezus te herdenken. Aan kinderen werd het verhaal verteld dat de klokken naar... vervolg...
Pâte feuilletée oftewel Bladerdeeg
Vandaag gaan we aan de slag om een pâte feuilletée te maken. Op zich een technisch hoogstandje, er zit namenlijk boter in het deeg die tijdens het bakken ervoor zorgt dat er knapperige laagjes ontstaan. De boter komt tussen de laagjes te zitten doordat het deeg mét boter meerdere keren uitgerold en weer gevouwen wordt. In het Frans noemen we deze techniek ‘tourer’.
Vroeger maakten de Grieken overigens al bladerdeeg met deeg en olie. Dit deeg werd laagje voor laagje opgebouwd : een strook deeg, besmeren met olie, weer een strook deeg, besmeren met olie enz. Over wie nu precies de vouwtechniek heeft uitgevonden gaan verschillende verhalen. Het eerste verhaal wijst Claude Gelee aan als de uitvinder.
Infusion of Tisane: de Franse kruidenthee
Mijn eerste ‘Verveine’, de bekendste kruidenthee hier in Frankrijk, heb ik op mijn 17e in Crécy-la-Chapelle vlakbij Parijs gedronken toen ik daar met mijn lieve vriendin Liesbeth op vakantie was. Ik had echter geen flauw idee wat het was, we hadden deze thee niet zelf gekocht, er zaten zakjes zonder label in een pot.
Eénmaal terug in Nederland heb ik stad en land afgezocht om deze ‘gele thee’ terug te vinden en uiteindelijk, in een gespecialiseerde theewinkel in Groningen wist de verkoper me de Franse en Nederlandse naam te geven : de Franse Verveine bleek in het Nederlands Ijzerkruid te heten.
Velouté de carottes oftewel een wortelsoepje
Worteltjes worden hier in de Provence vrij veel gegeten, al is het vooral in de geraspte versie. Ik stond daar in het begin nogal van te kijken : worteltje raspen - vinaigrette er overheen - opeten, simpeler dan dat wordt het niet. Dan eet je ernaast een stukje stokbrood, die je door de overgebleven vinaigrette haalt, het bekende ‘saucer’ (letterlijk vertaald ‘sauzen’). Maar ik ben deze manier van eten meer en meer gaan waarderen, want het is, vooral tijdens de warme barbecue-dagen, echt een lekker fris bijgerecht.
Je kunt van wortelen ook een heerlijke velouté maken, een gladde soep. Hier het recept.
Wilde asperges zoeken
Gisteren hebben we de eerste wilde asperges gevonden tijdens een ijskoude wandeling bij het 12e-eeuwse klooster van Saint Michel de Frigolet. Ik heb er volgens mij nog nooit één gevonden, mijn kinderen komen om de 5 minuten met een asperge aanzetten, je moet hele goede ogen hebben..
Wanneer je goed naar de foto kijkt zie je een een plant met hele kleine stekeltjes, de 'Asparagus', wanneer je deze ziet kun je gaan zoeken, de asperge groeit er namenlijk direkt naast. Mijn zoontje heeft zijn vinger ernaast gehouden voor de foto.
Ook dit zoeken hebben ze overigens weer op school geleerd, een verplichte wandeling wordt er een stuk leuker door!
Quiche Lorraine, een Franse klassieker
De eerste keer dat ik een Quiche Lorraine maakte was met Mamie Elise. We gingen die dag met de hele familie picknicken en iedereen zou wat meenemen, iets wat je hier eigenlijk altijd doet wanneer je met vrienden of familie bij elkaar komt.
Het enige wat je vooraf afspreekt is wie er hartig en wie er zoet meeneemt zodat er van alles wat is. Hou hierbij altijd in de gaten dat dat in Zuid-Frankrijk zoet en hartig niet door elkaar lopen !
Het recept van de Quiche Lorraine komt van Mamie Elise. Zij maakte hier ook altijd zelf de bodem bij, dit recept kun je vinden in 'basisrecept deeg Mamie Elise'.
Frankrijk en de kantine
Toen ik hier kwam wonen had ik, behalve het standaard-idee van ‘s ochtends een croissantje en ‘s middags een stokbroodje brie, geen idee van van de manier van eten hier. Dat dit 'stokbroodje brie' een wel een erg Nederlands Délifrance plaatje was kon ik toen niet vermoeden.
Ik schreef al eerder dat elk feest hier in Frankrijk om eten draait, maar ook de dagelijkse maaltijden nemen een belangrijke plaats in. Waar we in Nederland minutenlang over het weer kunnen babbelen, gaat het hier over een wijnkeuze, het verschil tussen tomatenrassen en op welke manier het vlees die dag het lekkerst bereid kan worden. Hier kan echt tot in de kleinste details een geanimeerd gesprek over gevoerd worden. En wat altijd weer terug komt : parfois les choses les plus simples sont les meilleures
La Génoise, een luchtige basis-cake
Waar Mamie Elise geen fan was van desserts of taarten, ben ik een echte zoetekauw en dol op de Franse patisserie.
Eén van mijn meest gebruikte kookboeken is ‘Passez votre CAP Patissier’ van Michel et Augustin. Vandaag dus het eerste recept wat ik van deze mannen geleerd heb, en wat tevens hét basisrecept is voor bijvoorbeeld een slagroomtaart.
Eén van mijn meest gebruikte kookboeken is ‘Passez votre CAP Patissier’ van Michel et Augustin. Vandaag dus het eerste recept wat ik van deze mannen geleerd heb, en wat tevens hét basisrecept is voor bijvoorbeeld een slagroomtaart.
Mamie Elise
De basis voor deze site is zonder enige twijfel Mamie Elise geweest, de oma van mijn Franse man. Zij is degene die mij de Provençaalse keuken en gebruiken heeft bijgebracht. Een lieve, zelfstandige vrouw, die niet op haar mondje gevallen was. In 2014 hebben we haar op 93-jarige leeftijd moeten laten gaan en kon ze eindelijk naar haar geliefde Papy Marcel die ze al zo jong was verloren. Missen doen we haar zeker, maar elke keer wanneer we één van haar Franse recepten maken, is ze weer in onze gedachten.
Arsène Lupin
De nieuwe Netflix-serie Lupin, met de geweldige acteur Omar Sy is een hit! Het verhaal neemt je mee in het leven van de 'gentlemen cambrioleur/inbreker' Arsène Lupin. Het boek is net zo meeslepend als de serie en zeer de moeite waard! En je kunt hem nu hier bestellen!
Appelschiller
De makkelijkste manier om de appeltaart van mijn dochter Saskia te maken is met deze appelschiller!
Een kind kan de was doen! appel erop en hij wordt én geschild én in dunne plakjes gesneden.
Bij ons thuis wordt hij elke dag gebruikt!
Je kunt de appelschiller hier kopen.
Wijnkenner worden
'Wijnkenner word je zo' van Ophelie Neimann moet je zeker gelezen hebben. Het geeft je, als beginnende wijnkenner, een schat aan informatie, snijdt veel themas aan, is praktisch en onmisbaar.
Telegraaf
Renie's Franse Keuken in het Vrij-magazine van De Telegraaf: mijn Daurade Provençale uit de oven!
Hier ben ik best trots op!
De link naar het recept: Daurade Provençale uit de oven
Marcel Pagnol
Met humor en warmte beschrijft Marcel Pagnol, een absolute legende hier in de Provence, de zomervakantie vol simpele geneugten van een hecht gezin; de maaltijden, de omzwervingen met zijn broer, en de toevalstreffer tijdens de jacht die zijn vader naam en faam bezorgt in de wijde omgeving.
Het is een prachtig boek en sinds kort ook verkrijgbaar in het Nederlands door een heerlijke vertaling door Marianne Kaas.
Zo'n Provençaals pareltje wordt natuurlijk ook in mijn webshop verkocht!
Pastamachine
Koop hier je pastamachine waarmee je zelf pasta kan maken!
Makkelijk en vooral erg lekker.
Het recept voor de pasta kun je hier vinden.
Saint Eloi
Voor de echte Frankrijkliefhebbers: de Saint Eloi, oftewel feest in ons dorp!
Prachtige foto's en natuurlijk de uitleg over dit traditionele Franse dorpsfeest